Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de eerste wereldoorlog. En de lezer wordt meegenomen naar de geschiedenis van het begin van de 19e eeuw. Hoofdpersoon is Alphons Diepenbrock (1862-1921), een Nederlands componist van katholieke huize, die zich sterk afzette tegen de materiële tijdgeest en nieuwe wegen zocht in de muziek.
"Als je een paar tonen achter elkaar zet, heb je een melodie." Petrus knikt. "Maar in die opeenvolging van tonen en in hun lengtes, hun bewegingen, hun ritme, wordt ook iets uitgedrukt. Niet zoals er met woorden iets gezegd kan worden. In een melodie wordt een gevoel uitgedrukt, sterker nog, melodie is de 'geluid geworden essentie van de ziel' zoals Diepenbrock zegt. Je merkt, de eerste les is al begonnen."
En zo kom ik bij mijn spreuk uit. Kon ik maar muziek schrijven, zodat ik mijn publiek kon laten zwijgen terwijl zij genieten van mijn muziek. En ze tegelijkertijd - ongemerkt - mijn boodschap mee kon geven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten