Wayanakoy - Welcome to Oslo

Al reizende per trein door het werkelijk práchtige Noorwegen kwamen we op een middag aan in Oslo: Oslo Sentralstasjon.
Het eerste wat de hoorden, toen we het station uitliepen, was muziek. En wat voor muziek! Indianen! Aantrekkingskracht!
Op het plein - onder aan de trappen - speelde een groep Indiaanse muzikanten traditionele muziek. Wat een sfeer! .... en ik voelde mijn Indiaanse bloed stromen ....
Ze speelden onder andere de muziek van deze clip. Titel Wayanakoy.
Als ik deze muziek hoor, waan ik me weer daar op het plein in Oslo.
Ik wil deze muziek graag met jullie delen.



Op een site heb de lyrics gevonden:
Altun paawaq wayanakuy
maypipuniraq kuyanakuy.
Altun paawaq wayanakuy
maypipuniraq wayllunakuy.
Maypipuniraq kuyanakuy
chaymampunim ripukusaq.
Maypipuniraq wayllunakuy
chaymampunim pasakusaq.
Ik zou het geweldig vinden als iemand mij de vertaling kon geven.
Of in ieder geval vertellen waar het over gaat.

Andalucía

ANDALUCÍA, MI TIERRA

Dios pensando en construir
un pedacito de cielo,
pensó en Andalucía
para realizar su sueño.

Andalucía, sol radiante,
hermosas y bellas sierras,
con su gente muy sencilla,
sus buenas y ricas tierras.

Vivir mirando hacia el sur
hace clara la mirada,
hace puro el corazón
y resplandeciente el alma.

Andalucía, playas, flores,
embrujo, arte y solera,
santos, poetas, pintores,
pueblos de blancura intensa.

Andalucía, toros, cante,
guitarra guapa, flamenca,
mantilla, peineta, flores,
ojos negros, piel morena.

Jaén con sus olivares,
Córdoba, Julio Romero,
Sevilla, feria de abril,
y Huelva puerto pesquero.

Cádiz con sus carnavales,
Málaga, blanca y morena,
Granada, Sierra Nevada,
Almería desierto y huerta.

Vivir en Andalucía
es despertar y sentir
que el cielo bajó a la tierra
porque Dios lo quiso así.
P.L.

Boa viagem x

Een Grote Bonte Specht in de tuin

Wat schetste mijn verbazing?
Ik zag een wat grotere vogel tegen de boom zitten. Ik zal alleen het kopje en zijn rug.
Ik dacht eerst dat het een Vlaamse Gaai was, maar die komt vaker in de tuin en zit dan meestal op het hek of de schutting. Ik keek nog eens... en toen pas zag ik dat het een Grote Bonte Specht was. Wat bijzonder!
Het lukte nog net een foto te maken vanuit het slaapkamerraam.
Maar benedengekomen, vloog hij weg; wel zag ik zijn rode buik.
Het typische geluid van zijn snavel tegen de boom heb ik niet gehoord.

Vakantieherinneringen en muziek

Nog even nagenieten van je vakantie?
Ik doe dat door naar muziek te luisteren.
Mijn vakantieland was Noorwegen. In de plaatselijke cd-winkel is het moeilijk kiezen, want je kent immers niet alle muziek.
Terug in Nederland keek ik op internet en vond deze clip: een Noorse cover van Everybody Knows by Leonard Cohen, door Kari Bremnes.



Wat is jouw favoriete muziek uit je vakantieland? En heb je er iets van mee naar huis genomen?

Your mind creates the world

Ik hou van de kleuren van de regenboog en de tekst van Boeddha eronder is mooi.
Dit plaatje kwam ik tegen op de site van Zinfo! Hier vind je nieuws over de dingen die wél goed gaan en informatie over onthaasten, zingeving en praktisch idealisme. Hier wordt de actualiteit positiefkritisch en oplossingsgericht belicht.
Weer eens wat anders dan al het geweld en sensatiezucht op televisie.
Dit spreekt mij veel meer aan en ik denk velen met mij. Jou ook?

No woman no cry

Throughout the 1990s, the West African country of Sierra Leone was wracked with a bloody, horrifying war that forced millions to flee their homes. The musicians that would eventually form Sierra Leone’s Refugee All Stars are all originally from Freetown, but were forced to leave the capital city at various times after violent rebel attacks. Reuben Koroma, founder of Sierra Leone’s Refugee All Stars, explores the connection between Bob Marley and the All Stars as cultural ambassadors and representatives for those without a voice.

Listen to the All Stars’ amazing, African-infused rendition of “No Woman, No Cry,” recorded exclusively for Tribute to a Reggae Legend. Please do visit their website too.

ern@zone de novo - the new ern@zone

Elk jaar na de zomervakantie - ja, voor mij zit het er alweer op - heb ik een nieuw voornemen.


Vorig jaar is mijn na-de-zomer-voornemen gelukt, namelijk: niet stoppen met lezen als de zomervakantie voorbij is.

Nu ga ik de inhoud van mijn blog wijzigen. Dat betekent dat ik niet meer over bibliotheek- (lees werk-) onderwerpen ga schrijven.
Daarvoor heb ik een ander blog; van harte welkom daar.
Ik wil me nu weer meer met talen bezighouden.
Daarnaast zal ik over alledaagse dingen schrijven, die op mijn pad komen.

Ik kan me voorstellen dat er meer mensen zijn die iets van plan zijn na de zomervakantie. Of kan dat alleen op 1 januari? Wat is jouw voornemen?