Mei 1940, Amsterdam. De oorlog door de ogen van een onschuldig kind van 10 jaar oud. Een Joods meisje dat in vijf jaar tijd alles verliest dat haar lief is. Naast moed en kracht spelen verraad en menselijke zwakte een rol in dit door Debby Petter opgetekende verhaal van haar moeder. Een bijzonder verhaal en ook weer niet, omdat er heel veel van deze meisjes waren. Meisjes die door toeval en spelingen van het lot de oorlog overleefden, om met lege handen hun leven te vervolgen.
Na jarenlang zwijgen besloot Helene Egger (1929) haar verhaal te vertellen, eerst aan haar familie, later ook aan kinderen op scholen via haar gastsprekerschap voor Westerbork. Waarom? Om de geschiedenis door te kunnen geven aan de volgende generaties die ervan kunnen leren, en om niet dood te hoeven gaan met een hoofd vol oorlog.
Om het boek te reserveren/bestellen, klik hier.
